بحران‌های بشردوستانه کمتر دیده‌شده در ۲۰۲۴
سال ۲۰۲۴ با تداوم کارزار جنایت مستمر رژیم صهیونیستی علیه غزه ادامه یافت؛ شدت، وسعت و عمق جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه غزه به حدی بود که غزه به قحطی‌زده‌ترین جغرافیای جهان، بدترین بحران بشردوستانه جهان و بزرگ‌ترین گورستان دسته‌جمعی جهان تبدیل شد و در کانون بحث‌های حقوقی درباره موضوع‌های جنایت‌های علیه بشریت و نسل‌کشی تبدیل شد.
اگرچه افکار عمومی جهان در سال گذشته متوجه واقعیت جنایت‌های جاری و گذشته در غزه شده و برای توقف این جنایت‌ها دست به اعتراض و تجمع و به‌راه انداختن کارزها و چالش‌های حقوقی زد، اما بدترین بحران بشردوستانه جهان همچنان ادامه دارد.
در عین حال، بحران‌های بشردوستانه دیگر در جهان در سال ۲۰۲۴ وجود داشتند که به توجه و رسیدگی نیاز داشته‌اند؛ سودان، هائیتی و کنگو.
بحران بشردوستانه در سه جغرافیای یادشده در طول سال گذشته تشدید شد و از این رو باید پاسخ و واکنش جدی‌تری ازسوی نهاد‌ها و ازمان‌های بشردوستانه دریافت کند.
سودان؛ بزرگ‌ترین بحران آوارگی در جهان
از زمان شروع جنگ داخلی در سودان در آوریل ۲۰۲۳ (فروردین ۱۴۰۲)، بیش از شش میلیون نفر در داخل و خارج سودان آواره شده‌اند.
ادامه درگیری نظامی در سودان موج‌های آوارگی قابل توجهی به کشورهای همسایه ازجمله چاد داشت.
براساس آمار‌ها از زمان آغاز جنگ در سودان دست‌کم ۱.۲ میلیون نفر به خارج از مرز‌های این کشور آواره شده‌اند.
سودان در حال حاضر محل بزرگ‌ترین بحران آوارگی کودکان در جهان است و سه میلیون کودک در این کشور از خشونت گسترده فرار می‌کنند.
براساس اعلام دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA)، نگرانی‌های قابل توجهی در مورد ربوده شدن زنان و دختران و آدم‌ربایی با هدف باج‌گیری در سودان وجود دارد؛ گزارش‌های متعددی درباره خشونت جنسی گسترده علیه زنان و دخترا سودانی منتشر شده است، اما تاکنون اقدام موثری برای پایان یافتن این روند انجام نشده است.
علاوه بر این، براساس اعلام سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل و برنامه جهانی غذا، سودان یکی از چهار نقطه اصلی است که بیشترین نگرانی را برای ناامنی غذایی دارد.
در توصیف بحران سودان نمی‌توان اعداد و ارقام زیر را نادیده گرفت:
- در حال حاضر، ۷ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه و حفاظت نیاز دارند.
- ۴۲ درصد از جمعیت با ناامنی شدید غذایی مواجه هستند.
- ۱۹ میلیون کودک از مدرسه بازمانده‌اند.
- ۹۵ درصد از آوارگان زنان و دختران هستند که با خطر بالای خشونت مبتنی بر جنسیت روبرو هستند.
هائیتی؛ باند‌های خشن کشور را فلج می‌کنند
تخمین زده می‌شود که در حال حاضر بیش از ۲۰۰ باند خشن و جنایت‌کار در سراسر هائیتی فعالیت می‌کنند و بزرگ‌ترین گروه‌ها تا ۸۰ درصد پورتو پرنس، پایتخت این کشور را در کنترل خود دارند که منجر به تعداد نگران‌کننده خشونت، جراحت، آدم‌ربایی و قتل می‌شود.
بحران بشردوستانه هائیتی با ناآرامی‌های اجتماعی-سیاسی و کمبود‌هایی که به‌طور قابل توجهی عملکرد خدمات بهداشتی را محدود می‌کند و مانع ارائه کمک‌های بشردوستانه ازسوی سازمان‌ها و شرکای بین‌المللی می‌شود، پیچیده شده است.
در توصیف وضعیت بحران بشردوستانه هائیتی باید به اعداد زیر توجه داشت:
- ۳ میلیون نفر متحمل بحران غذایی هستند که ۳۸ درصد جمعیت است.
- ۵ میلیون نفر به کمک‌های بهداشتی نیاز دارند، زیرا این کشور با شیوع مداوم و خطرناک وبا مبارزه می‌کند.
- ۱۹۵ هزار نفر آواره داخلی هستند.
- بیشتر بخوانید:
- چشمانداز وقایع حقوق بشری در ۲۰۲۴؛ سایه روشنهای بحران‌های انسانی جهان
- جهان در آستانه بدترین بحران بشردوستانه یک دهه گذشته
کنگو؛ یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های بشردوستانه در جهان
جمهوری دموکراتیک کنگو به دلیل چند دهه درگیری بین گروه‌های مسلح بر سر قلمرو، منابع طبیعی و نفوذ آسیب دیده است؛ این امر منجر به نقض گسترده حقوق بشر، ازجمله قتل و حادثه‌های ویرانگر خشونت جنسی شده است.
تداوم این روند در کنگو، منجر به سطوح بی‌سابقه‌ای از نیاز‌های حفاظتی، آسیب‌پذیری‌ها و خطر‌ها شده است و ۶.۱ میلیون نفر را در داخل کشور آواره کرده است؛ ضمن اینکه یک میلیون نفر را مجبور به درخواست پناهندگی در سراسر آفریقا کرده است.
در عین حال، جمهوری دموکراتیک کنگو میزبان بیش از نیم میلیون پناهنده از کشورهای همسایه است.
علاوه بر این، در سال‌های اخیر، جمهوری دموکراتیک کنگو با همه‌گیری‌های مرگ‌بار متعددی ازجمله موارد شیوع ابولا، مالاریا، وبا، طاعون بوبونیک، تب زرد و سرخک مواجه شده است؛ میلیون‌ها نفر جان خود را از دست داده‌اند و بسیاری دیگر تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.
شرق جمهوری دموکراتیک کنگو به یکی از خطرناک‌ترین مکان‌ها در جهان برای زنان و کودکان تبدیل شده است.
در بررسی بحران بشردوستانه کنگو توجه به اعداد زیر ضروری است:
- ۵۲ درصد از زنان در طول زندگی خود با خشونت جنسی مواجه خواهند شد.
- ۹ میلیون نفر به خدمات بهداشتی کافی دسترسی ندارند.
انتهای پیام/